افزایش مداوم جمعیت جهان سبب افزایش نیـاز بـه تولید غذا و به تبع آن نیاز بیشتر به تولید محصولات کشاورزی است. یكي از مهم‌ترین مشكلات كشاورزي در سراسر دنيا، خسارات آفات است، به طوریكه تقریباً حدود یك سوم محصولات كشاورزي جهان در مراحل مختلف توليد توسط آفات از بين مي روند. این ميزان در كشورهاي توسعه نيافته بيشتر است. محافظت از محصولات كشاورزي بخشی مهم در فرآیند توليد است كه سبب افزایش محصول و در نهایت توليد غذاي بيشتر و با كيفيت بالاتر مي‌شود. از این رو اهميت استفاده سموم كشاورزي به عنوان یكي از راهكارهاي مبارزه روشن مي‌شود .

 این مسئله باعث شـده تـا اسـتفاده از ترکیبات شیمیایی گوناگونی براي حفاظت از  کشاورزي در برابر حشرات و سایر آفات گسـترش پیـدا کند. لـذا در مـزارع مختلـف دنیـا بـه منظـور کـاهش خسارات ناشـی از حشـرات و بیمـاري‌هـا از ترکیبات مختلفی از جمله کنه‌کش‌ها، قارچکش‌ها و حشره‌کش‌ها و غیره استفاده می‌شـود.

باقی‌مانده آفتکش‌ها در توليد محصولات کشاورزی، سلامت انسان و تعادل محيطی را به خطر می‌اندازد. نگرانی درباره‌ی بقایای سموم دفع آفات و تأثيرات زیست‌ محيطی در پی استفاده مکرر از این مواد منجر به تحقيق در مورد باقیمانده و سرنوشت این عوامل است.

امروزه با آگاهي در مورد مخاطرات ناشي از استفاده سموم كشاورزي، راهكارهاي متعددي نسبت به كاهش این اثرات در پيش گرفته شده است كه مي‌توان به كشاورزي ارگانيک، مدیریت تلفيقي آفات و آموزش مصرف صحيح سموم اشاره كرد. با وجود ترویج این روشها، تأثيرات نامطلوب سموم كشاورزي آنچنان كه باید تحت كنترل قرار نگرفته‌است.

در هنگام مصرف محصولات کشاورزی، لازم است استانداردهای خاصی از نظر میزان باقیمانده سموم رعایت شود که اصطلاحاً حداکثر باقیمانده مجاز یا (MRL) نامیده میشود. این مؤلفه میزان مجاز حداکثر باقی‌مانده آفتکش را مشخص می‌نماید.

میزان حد مجاز باقیمانده آفت‌کش‌ها (MRL) به عوامل مختلف از جمله تنوع مصرف آفت‌کش، سبد غذایی هر کشور و حد مجاز روزانه سمی که می‌تواند وارد بدن انسان شود (ADI)، بستگی دارد. لذا ضروری است هر کشور با توجه به شرایط اقتصادی و اجتماعی خود نسبت به تعیین MRL های ملی اقدام نماید.

سموم باقی مانده در محصولات کشاورزی؛ یکی از موانع صادراتی است، به طوری که گاهی مواقع موجب برگشت محموله ها از کشورهای هدف می‌شود. نمونه این محصولات، کشمش است که کشور ما تا چندی پیش رتبه دوم جهانی صادرات این محصول را داشت ولی به دلیل باقیمانده سموم شیمیایی به رتبه های پایین تری تنزل پیدا کرد و مقدار زیادی از این محصول برگشت داده می‌شود.

به همین دلیل لازم است تا کارشناسان و کشاورزان میزان حد مجاز سموم باقی مانده در محصولات خود را بدانند تا نه تنها در صادرات محصولات خود با مانعی مواجه نشوند، بلکه در تولید برای داخل کشور هم سلامت افراد جامعه به خطر نیافتد.

در جدول زیر میزان مجاز سموم باقی مانده در برخی از محصولات و سموم پرکاربرد را می‌ـوانید مشاهده کنید: